Trądzik u dorosłych – jak leczyć?

Problemy ze skórą pojawiają się najczęściej w okresie pokwitania, gdy w organizmie trwa burza hormonów. Jednak nie zawsze po skończeniu szkoły średniej czy studiów nasza cera i jej stan się poprawia. Trądzik u dorosłych – po 30. i 40. roku życia – to coraz powszechniejsza dolegliwość. Jak ją leczyć? Co na blizny i przebarwienia po trądziku zastosować, by pozbyć się tego rodzaju niedoskonałości?

Przyczyny powstawania trądziku u dorosłych

Trądzik u dorosłych to problem, z którym boryka się wiele osób po 30. i 40. roku życia, a nawet osoby starsze. Eksperci dowodzą, że średnia wieku Pacjentów, cierpiących na trądzik, zwiększyła się z około 20 do około 26 lat, a są to dane ze schyłku lat 90. ubiegłego wieku, można więc przypuszczać, że obecnie ta średnia jest jeszcze wyższa. Co istotne nawet u Pacjentów, która skóra w okresie pokwitania była w dobrej kondycji, w późniejszym wieku może wystąpić ten problem. Jakie są przyczyny powstawania trądziku u dorosłych? Są to przede wszystkim:

• odstawienie leków hormonalnych – wiele kobiet stosuje je m.in. jako środek antykoncepcyjny. Po odstawieniu tabletek często stan skóry znacząco się pogarsza, 
• zatykanie porów ciężkimi, gęstymi kosmetykami, takimi jak fluidy, pudry i korektory – zablokowanie ujścia gruczołów łojowych to prosta droga do trądziku, 
• stres – życie w permanentnym stresie negatywnie wpływa na nasz organizm, również kondycję skóry, 
• smog i inne zanieczyszczenia powietrza, 
• niewłaściwa dieta – fast food, czekolada, nabiał – to tylko kilka przykładów dań i przekąsek, które pogarszają stan naszej skóry,
• hormony – szczególnie jeśli poza wypryskami i trądzikiem pojawiły się także inne objawy, np. zmęczenie, bezsenność czy nagła utrata lub przyrost masy ciała, warto zrobić badania pod kątem poziomu hormonów, 
• niedokładne wypłukiwanie kosmetyków z twarzy i włosów – wówczas powstaje trądzik kosmetyczny. 

Trądzik u dorosłych i metody jego leczenia

Metody leczenia trądziku u dorosłych są bliźniaczo podobne do metod stosowanych u osób młodszych – po 20. roku życia i nastolatków. Rodzaj terapii i środki zależą przede wszystkim od poziomu intensywności zmian skórnych i trądzikowych. W przypadku, gdy są one duże i bardzo widoczne, najczęściej lekarz dermatolog przepisuje doustną kurację. Początkowa faza leczenia trądziku często opiera się na podawaniu Pacjentowi antybiotyku, jednak mają one wiele skutków ubocznych i nie każdy organizm dobrze je toleruje. Nie każdy rodzaj trądziku – istnieje wiele jego odmian, w tym ciężkie lub odporne na leczenie antybiotykiem – da się wyleczyć antybiotykiem. Wówczas przepisać można oparte na retinolu retinoidy, jednak wadą tej kuracji jest czas jej trwania – rezultaty są widoczne dopiero po około 3 miesiącach lub dłużej. Często także do leczenia trądziku stosuje się leki hormonalne. O tym, które środki zastosować i w jakich dawkach, decyduje lekarz. Odradzamy samodzielne eksperymenty i kuracje. Przed wizytą u dermatologa, warto przeprowadzić szereg badań i wyniki wziąć ze sobą do gabinetu. Badanie krwi pod kątem hormonów tarczycy, płciowych i przysadki mózgowej pozwolą wykluczyć lub potwierdzić, że podłożem trądziku jest niewłaściwy poziom hormonów. 

Blizny i przebarwienia po trądziku – jak się ich pozbyć? 

Trądzik u dorosłych po 30. czy 40. roku życia bardzo często pozostawia na skórze nieestetyczne niedoskonałości. Mimo zakończenia kuracji i uporania się z trądzikiem, na twarzy nadal widoczne mogą być blizny lub przebarwienia po trądziku. Jakie są skuteczne sposoby na ich redukcję? Polecamy zabieg techniką nieablacyjną przy użyciu lasera Fotona. Rezultaty, jakie można przy jego pomocy osiągnąć, to m.in. redukcja rozszerzonych porów, przebarwień i blizn potrądzikowych. By osiągnąć satysfakcjonujące rezultaty, zalecamy wykonanie serii zabiegów – minimum 3 w regularnych odstępach czasu (co 2-4 tygodnie każdy). Oferujemy skuteczne leczenie trądziku w Ostrowcu Świętokrzyskim, a także pozostałości po trądziku w postaci blizn i przebarwień. Na zabiegi zapraszamy zarówno osoby, które borykają się z trądzikiem u dorosłych, czyli pacjenci po 30. lub 40. roku życia, ale także osoby młodsze.